Globalisering

De globalisering van de economie vraagt om hetzelfde effect in de arbeidsmarkt. Dit lijkt wellicht een wat verder van uw bed onderwerp, maar is toch echt al een tijdje aan het insluipen. Dit wordt steeds interessanter en zal in de toekomst een steeds grotere rol gaan spelen, ook in Nederland. Ik ken mensen die in Utrecht wonen, doordeweeks in Breda werken, en vanwege zakelijke perspectieven om het weekend naar New York vliegen. Het is belangrijk om een dusdanige aantrekkelijke organisatie te creëren dat je mensen die morgen zo elders terecht kunnen voor een baan kunt binden.

Meer specialiseren en nieuwe specialisaties

We leven in een wereld waarin mobiliteit een steeds grotere rol speelt. Mensen groeien mee, ze voelen zich steeds minder aan hun ‘eigen’ omgeving gebonden. Dus ik heb het niet alleen over terecht kunnen in een ander deel van Nederland. Denk groot, denk zelfs verder dan Europees, denk wereldwijd. Globalisering gaat verder dan Nederlanders die naar het buitenland vertrekken. Buitenlandse bedrijven vestigen zich ook in ons land. Daar liggen kansen voor onze werkgelegenheid.

In de informatiemaatschappij, ofwel kenniseconomie komt het in organisaties qua werk steeds meer aan op specialismen. Door de invloed van informatie- en communicatietechnologie is enerzijds krimp en anderzijds groei op de arbeidsmarkt steeds meer gerelateerd aan specifieke taken. Een deel van de productie en dienstverlening naar het buitenland wordt verplaatst. Aan de andere kant kunnen Nederlandse bedrijven zich verder specialiseren in producten en diensten waarin men meer resultaten kan boeken. Doen waar je goed in bent. Dat vraagt om een intensivering van bepaalde taken. Best een interessant vraagstuk in een maatschappij waar vergrijzing heerst. Waar haal je de juiste mensen vandaan? In sommige gevallen betekent dat ook nieuwe specialisaties of vaardigheden ontwikkelen om nieuwe taken uit te kunnen voeren. Een unieke kans om de jongere generatie op te leiden voor de markt van de toekomst, zou ik bijna zeggen.

Groeiende mobiliteit van arbeid

Arbeid kan zich relatief eenvoudig verplaatsen. Natuurlijk,er zijn wat wetten en regels. Daarnaast kan taal een belemmerende rol spelen, maar vooral onder de hoger opgeleiden brengt de Engelse taal arbeid dichter bij elkaar. Als je echt wilt dat dingen werken, dan is arbeid een grondstof die overal ter wereld is en overal heen kan. Dat maakt dat organisaties zich steeds bewust moeten zijn van hoe het talent zich beweegt. En vergeet niet dat mensen (gedwongen) ondernemender worden. De individu eist in groeiende mate ‘ownership’ op van zijn werk. Het nieuwe werken brengt net zo goed een geheel nieuwe mentaliteit teweeg. Hier ontstaat de bereidheid om grotere afstanden af te leggen. Vertrek naar de andere kant van de wereld voor een carrière uitdaging is vandaag de dag niet zo gek meer. Dat staat goed op je cv, of Linkedin tegenwoordig. Met de huidige communicatietools via het internet, zoals Skype, social media, wordt afstand minder als belemmering ervaren en steeds gemakkelijker overbrugd.

Sterkere internationale concurrentie dwingt bedrijven om op grotere schaal te opereren. De gevolgen voor de arbeidsmarkt zijn dan onvermijdelijk. Dit betekent ook dat de vraag naar de meest getalenteerde bestuurders hierdoor structureel toeneemt.

Vergeet niet, andersom werkt het natuurlijk net zo. Buitenlandse ondernemingen huren vaker een Nederlander in voor hun Nederlandse dochteronderneming.

Globalisering en – wat dichter bij ons bed – de Europese arbeidsmigratie wordt nu nog vaak als bedreiging gezien. Zie het als een kans in een game waarin we naar de ‘next level’ moeten. De arbeidsmarkt heeft alleen een groter speelveld gekregen. Ik zie uitzendbranche Nederland al in paniek raken. Een mooi discussiepunt: hoe kunnen we de flexmarkt hier strategisch op inzetten? Ik deel mijn ideeën hierover nog wel eens met u.