De afgelopen twee weken ben ik bij een aantal verschillende relaties aan het praten geweest over het inrichten van een MSP voor tijdelijk personeel. Welnu, drie relaties betekent drie definities. En de markt laat er nog wel meer zien. Tijd voor wat helderheid. Desondanks, wees gewaarschuwd. Het blijft een ingewikkeld verhaal…
Een zoekopdracht op Google geeft ons meer dan vijftien miljoen hits. Een populaire term kennelijk, MSP. De zoekmachine tovert onder andere tevoorschijn:
– Master Service Provider
– Managing Successful Programs
– Managed Service Program
In het vakgebied van Resource Management wordt de afkorting MSP vaak gebruikt in relatie tot de HR processen: Managed Services Providing voor het flexibele deel van het werkbestand. Mooie volzin, maar wat is het nu echt?
MSP is een overkoepelende term voor alle mogelijkheden qua diensten tussen een ‘inhouse’ kantoor van een uitzendbureau tot een totale uitbesteding van het flexproces.
In Nederland kennen we de ‘inhouse’ al jaren. Bijvoorbeeld ING, IBM, Phillips, ASML, Johnson & Johnson en Schering Plough zijn bedrijven die al een stapje verder zijn. Zij hebben een MSP in samenwerking met een ‘service provider’. Bij de overheid kennen we Flexchange. Al met al heel wat verschillende servicemodellen. Eigenlijk beogen ze allemaal hetzelfde: goedkoper, efficiënter, beter en transparanter. Maar zoals bij zoveel dingen geldt ook hier het aloude zegswijze: weet goed wat u wilt, voordat u gaat starten of zelfs slechts gaat oriënteren.
MSP diensten worden geleverd door zowel leveranciers van tijdelijke arbeid als specialisten. In mooi Engels, de ‘Neutral’ en ‘Non-Neutral Vendor’. Men vraagt mij nog wel eens welke van beide ik liever heb. Mijn antwoord is dan steevast dat het nogal afhankelijk is van wat je inhuurt (uitzendkrachten zijn echt iets anders dan specialisten), hoeveel je inhuurt (‘size does matter’), de mutatiegraad (huurt men vaak verschillende mensen in?), de integratie (de mate waarin men de ‘service provider’ de processen binnen het eigen bedrijf laat uitvoeren) en nog een heel stapel aan factoren.
Ik adviseer mijn klanten altijd om te vragen hoe met belangenverstrengeling wordt omgegaan en, afhankelijk van het antwoord, daar zelf een keuze in te maken. Ik geloof namelijk dat beide concepten, neutraal of niet-neutraal, uitstekend kunnen werken.
Tot slot: ik geloof heilig in het concept MSP voor tijdelijke arbeid. Overigens, ik vind niet dat het altijd buiten de deur moet. Er zijn ook technische oplossingen mogelijk om dingen zelf te doen. Alles hangt af van de mate van aandacht die een organisatie aan het “dossier” tijdelijke arbeid wil geven…
Geef een reactie