Een artikel in de Harvard Business Review heeft mij zeer geraakt. Het was al oud, uit 2005 of 2006 ofzo. Het maakt namelijk zo treffend duidelijk waarom topbedrijven top performance leveren en wat de relatie is met leiderschap. In het huidige tijdsgewricht noem ik deze denkwijze ‘Winstvisie 2.0’. Een visie op winst die gedreven is door leiderschap, en niet op beheren. Dit is wat mij wakker schudde.
Kort en krachtig, Winst 2.0 is een formule:
Winst = (gemiddelde opbrengst per medewerker – gemiddelde kosten per medewerker) x het aantal medewerkers
In het artikel staat een enorme uitleg en wetenschappelijke onderbouwing hierover, waar ik nu even niet op inga. Wel wil ik de grote tweedeling blootleggen, die tussen managers en leiders.
Managers focussen zich veelal op de kostenkant. Ze zijn bezig met belangrijke zaken als huisvesting, aanstellingsbrieven, budgettering, plannenmakerij, kosten, kosten, kosten en nog eens kosten.
Leiders focussen zich op de batenkant. De opbrengst per medewerker zullen we maar zeggen, uitgaande van de bovenstaande formule.
Gemotiveerd personeel produceert meer, gepassioneerd personeel produceert meer en trots personeel presteert beter. Leiderschap is in de huidige bedrijfswereld voor iedereen bereikbaar; als je de harten en zielen van je medewerkers weet te raken, zullen ze hard voor je lopen. Angst is daarbij een vreselijk slechte raadgever voor een ieder. Angst zien we elke dag om ons heen, we lezen het in de krant en het nieuws laat ons weinig anders zien. Maar toch…
Steeds meer managers beginnen in te zien dat het gaat om meer dan alleen sturen op kosten. Immers, wat ga je doen als de kosten minimaal zijn, maar het is nog steeds niet goed genoeg?
Wordt de druk van boven om iets aan de kosten te doen soms niet gewoon te groot? En is men daar niet het zicht op de onderkant kwijtgeraakt?
Ik weet het niet. Wat ik wel weet, is dat er steeds meer verwacht wordt van mensen. Output moet omhoog. Niet iedereen kan zelf bedenken hoe, maar met een beetje licht uit de schijnwerper van een bezielend leider komen medewerkers al een heel eind.
Nu allemaal slechts nog dat licht aandoen …
Geef een reactie