ontslagen

Mensen die mij kennen weten dat ik een verleden heb bij ING en ABN AMRO , beide bedrijven zitten altijd op een bijzondere plek in mijn hart. Juist daarom maak ik me druk over de (on)zin van snijden zoals bij deze banken, wat dient om enerzijds te voldoen aan kapitaalseisen die gesteld worden , anderzijds om bijvoorbeeld winst te kunnen uitkeren of leningen af te lossen. Een zorgwekkende situatie, waar onder andere HR een stokje voor zou moeten steken .

Is het uitkeren van winst als bank in deze tijden wel zo fatsoenlijk? De banken, en dan vooral de bestuurders, moeten nadenken over het uitkeren van dividend of winstverhoging. Is dit op het moment het belangrijkste? Kunnen ze het niet beter gebruiken om de kapitaalsbasis te versterken, om wat terug te geven aan de samenleving? Een beetje dankbaarheid richting de maatschappij lijkt me wel op z’n plaats.

Menselijkheid en geloofwaardig maatwerk

Mensen ontslaan met als gevolg dat die een uitkering moeten innen, lijkt me onzinnig vanuit de BV Nederland. Downsizen is behalve niet lief, zeker niet maatschappelijk verantwoord. Nu snijden we, straks hebben we ze weer nodig. Tegen die tijd hebben goed opgeleide mensen keus in de markt. Zijn de banken dan nog zo’n aantrekkelijke werkgever?

Aflossen van leningen heeft een boeterente tot gevolg. Dat is onnodig extra kosten maken. Onverstandig. Men kan met dat geld beter de kapitaalsbasis versterken. Nee, in plaats daarvan uiten banken hun dankbaarheid voor het financiële ‘overlevingspakket’ van de overheid door mensen te lozen. Een rare uiting als je er even wat langer bij stilstaat. Maar goed, de bestuurders zullen wel hun rationale hebben. Hun bonus?
Het echte probleem van de banken is uitholling van hun functie. Mensen willen niet meer de hoofdprijs betalen voor hun hypotheek als het verschijnsel aflossingsvrij verdwijnt. Dat doet op den duur pijn. De lange termijn winstgevendheid staat onder druk, niet omdat de markt echt verandert, maar omdat de markt het niet meer accepteert dat er belachelijk veel wordt verdiend ten koste van de burger.

HR moet hierin zijn hand opsteken. Personeelsmotivatie? Misschien moet de hele top van het bankwezen, laten we zeggen alles boven manager schaal elf, een onvrijwillige korting accepteren op het salaris van 25%. Dan ben je er ook op de balans. Elke keer weer gaat het over de mensen die eruit moeten. Hoort men de schreeuw van de klanten dan niet? Computers, call centers en dergelijke beginnen echt de nummer één irritatie van de gemiddelde klant te worden. De behoeften zitten in menselijkheid, geloofwaardig maatwerk en een gezicht. Inkrimpen is commercieel gezien al niet verstandig.

Employer Branding

Kijk naar de Rabobank, die doet dat echt slimmer. ‘Midden in de samenleving’ is hun realiteit. Kijk bijvoorbeeld naar hun regionale sponsorbeleid. Ze zijn bezig met hun omgeving. De wijze waarop zij omgaan met mensen reflecteert zowel aan de kant van personeel als aan de klantzijde.

Is er dan geen HR professional in het top management bij ING of ABN Amro die roept dat deze aanhaking op de organisatiestrategie niet de juiste is? Sympathie bij de klant is straks ver te zoeken, en de overgebleven werknemers kunnen straks de hoeveelheid werk niet meer bolwerken. Kwaliteitsverlies, ziekteverzuim enzovoorts, kost ook geld. Dan spreek ik nog niet over het aspect ‘Top Employer’. Een status die organisaties echt nodig zullen hebben in de toekomst. Of lukraak snijden om puur financieel de broek passend te maken nu zo goed is voor je Employer Branding?